Voor zijn nieuwe boek getiteld Langs de IJssel dat in juni zal verschijnen wandelt schrijver Kester Freriks momenteel langs de IJssel. Het boek zal gaan over cultuur en natuur langs onze geliefde rivier. Hij begint bij haar oorsprong als aftakking van de Rijn en komt tot de monding in het Ketelmeer. Onderweg schrijft hij o.a. over landschappen en voetveren en de mensen die hij ontmoet. Een van de mensen die hij ontmoette ben ik, aangezien mijn gedicht De IJssel in staal bij het pondje aan de Worp zijde ligt. Het was een interessant gesprek waarin Kester me honderduit vroeg over mijn band met- en kijk op het water. Ik kijk uit naar het boek.
Vorig jaar werd ik door mode ontwerper Irving Vorster van IRVINX benaderd of ik een van zijn 7 muzen wilde zijn voor zijn Road Couture project. Zijn plan was om aan de hand van zijn indruk van mij, gevormd door o.a. onze gesprekken in zijn atelier in het modekwartier van Arnhem, iets te ontwerpen dat in stijl een serie vormt met de kleding voor de andere 6 muzen waaronder Lavalu en Jennifer Delano. Er zou ook een filmpje bij komen waarin het model naar een locatie rijdt die past bij haar uitstraling. Het is inmiddels zover; de kleding is gemaakt en de film is af. Ik vind het ontzettend mooi geworden en voel me vereerd dat Irving me heeft benaderd. Menno Van Der Meulen is verantwoordelijk voor de beelden.
Overige credits
Haar en visagie: Inge Hilbrands van Face facts
Schoenen: Ses Choix
Armband: Vincent Burger design
Styling: Irving Vorster
Auto: Citroen DS
Muziek: NNENN – Follow Me
In het kader van het ArtEZ symposium met de naam Studium Generale werd ik een tijdje geleden benaderd of ik iets wilde schrijven over mijn band met Deventer. “De kunst, de stad en te toekomst” staan namelijk centraal in de aankomende editie op 10 november met als titel: “U staat hier.” Mijn bijdrage staat inmiddels online. Ik zal er die dag tussen 16:20 en 16:30 ook optreden.
Het is alweer tijd om naar huis te gaan. Ik neem afscheid van dit heerlijke kamertje dat uitkomt op een ruim balkon waarin het ’s nachts zo wonderlijk stil is en waar je door de deur de Hellefeldse heuvels ziet liggen.
Vandaag heb ik de muziekkelder ontdekt. Een hele toffe ruimte met podium waar regelmatig live muziek is.
Ik testte er een nieuw liedje met gitaar. Het heet Paralized en komt voort uit me een beetje rottig voelen door het ziek zijn en de confrontatie met mezelf. Zo’n confrontatie is altijd goed, maar niet altijd makkelijk. Ik denk dat ik ziek ben geworden, omdat ik de laatste tijd wat teveel hooi op mijn vork nam. Ik ga daar eens mee proberen te minderen. Met dat voornemen en het liedje in mijn hoofd ga ik naar huis.
De omgeving van het gasthof is adembenemend mooi, helemaal nu in de herfst de bomen allerlei verschillende kleuren krijgen. Vandaag heb ik dapper gemountainbiked ondanks het feit dat ik een fikse verkoudheid heb opgelopen. Ik maakte een foto van het uitzicht waar het gasthof ook op te zien is (rechtsonder de kerk) terwijl er een wolk in de vorm van een vogel boven het dorp hing.
Na een lange reis en veel verkeerde TomTom adviezen ben ik aangekomen in Gasthof Feische. Het doet me met zijn geur, zijn houten balken, zijn kalkwitte buitenmuren, het houten meubilair en de typische Germaanse attributen zoals bijvoorbeeld geweien aan de muur ontzettend denken aan het huisje in Oostenrijk dat mijn opa pachtte en waar ik zo’n beetje geboren ben. In de hoek van de woonkamer staat een valse piano die wonderlijk mooi klinkt. Het fijne kamertje dat ik gekozen heb als slaapkamer komt uit op een ruim balkon op de 1e verdieping met een uitzicht waar je mond van open valt. Mijn eerste gerecht, knoflook-tomaat-kabeljauw met noedels in herfsttinten kleurt mooi bij de omgeving.
Nadat ik een oproep op Facebook plaatste waarin ik vroeg om een maak- en bezin plek voor 4 dagen, bood Mark zijn Gasthof Feische in Sauerland aan dat net mijn geplande vier dagen onbemand zal zijn. Hier ben ik op weg met een propvolle auto vol muziek instrumenten, boeken, eten en kleding, stiekem foto’s makend van de Autobahn. Ik kan niet wachten om er te zijn!
Voor de 15e aflevering van het bijzondere radioprogramma Vaandeldragers van Drtv werd ik uitgenodigd in de bibliotheek aan de Brink om ruim een uur lang vrijuit met Ingrid Roelants te praten over mijn nominatie voor De Talentprijs, het Deventer Dichterschap, mijn jeugd, NNENN, onze single en clip Don’t feel guilty, love, hoe ik liefde zie; het is haast de vraag waar we het niet over hebben gehad.
Ik mocht muziek meenemen die ik mooi vind en ook daarover vertellen. Het was een van de allerleukste interviews om te doen ooit. Bedankt, Ingrid, Martin en John!
Hierbij de LINK
Gister heb ik in theater Odeon in Zwolle de Talentprijs Overijssel gewonnen. Mijn mede genomineerden waren Rob Dekay en Karel J. Schepers. De prijs bestond naast een grote bos bloemen uit een prachtig beeldje van een glazen golf met een stenen veer erop en een cheque van €1000,- waar ik een goede bestemming voor weet: een nieuwe piano! De jury, bestaande uit o.a. André Manuel, lichtte toe: “Johanneke ter Stege. Een groots talent, waar we als Overijssel niet omheen kunnen… “We verwachten dat ze nog veel meer in haar mars heeft.” en: “Met zoveel talent hoef je nooit te kiezen, want juist de persoonlijkheid met zoveel facetten geeft haar talent weer,”. Tijd om rustig van dit nieuws te bekomen en het te vieren met vrienden en familie was er niet; meteen na de uitreiking vertrok ik, net als Karel en zijn band, met Tonny naar Delft om daar met een 4-koppig NNENN ons eerste Popronde optreden te spelen. Daarover later meer.
Tijdens de uitreiking op het podium vertelde ik dat ik overdonderd ben met de prijs. Ik win hem voor mijn gevoel niet in mijn eentje; ook met alle mensen die me hebben gestimuleerd, mijn eigen pad te vinden en volgen. Ik ben enorm dankbaar voor de kansen die ik van jongs af aan heb gekregen; mijn ouders hebben me altijd gesteund in mijn droom om “zingende pianiste” te worden, wat ik al sinds mijn 7e roep. Ze hebben me daarnaast kennis laten maken met een heleboel kunstvormen waaronder theater, muziek en fotografie.
Daarnaast dank ik de Popacademie van het ArtEZ conservatorium in Enschede, waar ik Singer&Songwriter studeerde. Ik leerde er o.a. (de relatie tussen) mij en mijn liedjes verder uit te diepen en kreeg er de ruimte om op reis naar Scandinavië te gaan om materiaal voor mijn interdisciplinaire afstudeervoorstelling te verzamelen. Ik heb er een heleboel bijzondere mensen leren kennen, niet in de laatste plaats Tonny, met wie het leven zoveel rijker wordt.
Verder enorm veel dank aan de zeer inspirerende en ook confronterende samenwerking met productiehuis Oost-Nederland, in het bijzonder met Rob, Bas en Nikolai. Ze hebben me geholpen, mijn dromen tastbaar te maken en blijven me helpen met zoeken naar manieren om alles wat ik wil doen op een harmonische manier met elkaar te verenigen met oog voor de realiteit. Dat is geen eenvoudige opgave. Voor Rob (Kramer), die op ArtEZ een van mijn coaches was en er nu directeur is, schreef ik niet voor niets in het gedicht ‘Andermans bloed’ de zinnen:
“Jij brak de muur die ik jaren gebouwd had, betrad luid mijn wereld waar stilte geheerst had. Je dwong me te denken in realiteit, trok water uit wolken en schema’s uit tijd.”
Tot slot dank aan de Gemeente Deventer, die me zo de vrijheid geeft in het stadsdichterschap
Na de uitreiking van de Talentprijs was er de uitreiking van de Cultuurprijs, die schrijver Özcan Akyol won en tot slot won Herman Finkers de oeuvreprijs.
Vandaag is de dag dat we vol trots onze tweede NNENN clip lanceren bij onze splinternieuwe single Don’t Feel Guilty Love! Ik ben ontzettend dankbaar dat we samen hebben mogen werken met Cor en Leonie van Local Androids en met Jurriaan van JJJ Sielcken. Op ons album staat het nummer in een andere versie, bestaande uit loopende refreinen. Rob, voormalig directeur van Productiehuis Oost-Nederland, raadde me aan om er coupletten bij te schrijven en dat heb ik gedaan. Ik ben nog steeds blij voor dat advies en zijn geloof in het liedje en in ons, vanaf het prille begin. Bedankt ook Niko, Bas en Maike, voor jullie steun. Het was super leerzaam om Jurriaan als producer in te schakelen en voelde heel bijzonder om voor de opnames van de clip in tuigjes te hangen al deed het behoorlijk pijn, maar je moet er wat voor overhebben, bij de vorige clip ben ik een aantal keer half verdronken ;) Ik ben echt overdonderd door het uiteindelijke resultaat en hoop dat het jou ook kan bekoren. Deel de video vooral als het je weet te raken. xxx
