Op straat loopt een oudere man met volle grijze baard en dito muts recht op zijn hoofd.
Zijn oren steken er onderuit, alsof ze hebben besloten vandaag niet mee te werken,
alsof ze hebben besloten vandaag wat van de wereld te zien, hoe grauw die ook is.
De man kijkt aandoenlijk knorrig en ik betrap me op de gedachte: “Ze bestaan nog: kabouters!”
