Ik houd enorm van het surreële in de werkelijkheid. Daarin schuilt voor mij nog een magie die ik niet vind wanneer ik de dingen voor lief neem; Wanneer ik een etalageruit enkel als een etalageruit beschouw in plaats van als bijvoorbeeld een mogelijkheid om de gebouwen en de ladder met elkaar te verenigen en zo buiten naar binnen te halen en vice versa, zoals in deze post.
Net als bij het schrijven moet ik continu verder kijken dan ik op het eerste gezicht dacht, net iets meer vragen stellen; Waarom trekt juist dit beeld mijn aandacht? Wat vind ik er eigenlijk bijzonder aan? Waar doet het me aan denken? Hoe kan ik dat wat er bijzonder aan is naar voren halen? etc.
Anyway, hier de foto
—
