Geïnspireerd op het koelkastmagneetjesgedicht heb ik allerlei woorden uitgeprint, uitgeknipt en op tafel uitgespreid.
Het is interessant om te merken dat je zo op een hele nieuwe manier met taal om kunt gaan. Je geeft in feite het toeval een kans om zich ermee te bemoeien. Dat doet me denken aan serendipiteit, het vermogen om schoonheid te zien in iets wat zich aan je openbaart op het moment dat je bezig bent iets anders te zoeken.
