Wegens overweldigende belangstelling voor deze try-out van mijn nieuwe voorstelling kun je er nog een keer bij zijn in theater Fazant in Deventer, en wel op 10 november a.s.
De eerste editie mocht ik doen voor een volle bak aandachtig publiek. Een greep uit de reacties na afloop: ”Je zorgt voor een warm bad in een soms koude wereld.”, “Waar fantasie en werkelijkheid elkaar raken”, Veel kracht naast kwetsbaarheid.” en “Prachtige stem en mooie teksten.”.
Lieve mensen, Zaterdag 2 november mag ik in theater de Fazant avondvullend zingen, spelen, en tonen wat er zoal is ontstaan in het afgelopen jaar, waarin ik mezelf compromisloos de ruimte gaf om nieuw werk te maken. Het zou weleens de try-out van mijn nieuwe voorstelling kunnen blijken te zijn geworden en Wennen aan het donker is de titel.
Een greep uit mijn ervaringen: in een tentje in een leeg winkelpand bivakkeren om een week lang voorbijgangers in taal en poëzie te vatten (De Ruimte), in een Pools hotel verblijven met medemuzikanten uit Nederland, Duitsland, Oekraïne en Polen om daar zonder enig plan samen muziek te maken en te praten over wat ons bindt (The Playground Residence), me opsluiten op zolder om daar met fotograaf en mede-dwaler Erwin Zijlstra een doka van mijn zolder te maken, een prozacursus van Niña Weijers volgen (Bibliotheek Deventer) en een eerste audiofictie werk maken in de vorm van een geluidscollage van 10 jaar ingesproken dromen bij het wakker worden (Schelp/MIMIK).
Hoewel ik het mezelf lange tijd toestond dat het allemaal ‘niets hoefde te worden’ en ik vooral het plezier (en de beklemming) van werken in vrijheid wilde hervinden, van ontdekken en onderzoeken, samenwerken (André Manuel, STROOM, Eva Schuurman), dwalen en soms verzuipen in de mogelijkheden, ontstaat er nu geleidelijk iets waar alles in elkaar valt; liedjes, beelden, teksten en een thema.
Dit alles betekent niet dat ik voorlopig thuis blijf, maar wel dat ik bij een toekomstige residentie gerichter kan zoeken en aanvullen op wat er al is ontstaan. De titel van mijn vorige voorstelling was Muntjes duiken tussen haaien. Wennen aan het donker is hierop het logische vervolg. Hoog tijd om (zee)monsters te verkennen en licht te werpen op de plekken waar dat al lang niet scheen. Kom gerust en neem je schaduw mee!
Doe je ogen dicht om te wennen aan het donker Ik blijf bij je, naast je zitten op de rand van je bed, zeg maar wat je hebt gedroomd
Leuk nieuws: Een tijdje geleden benaderde de geweldige schrijver/theatermaker/trouwambtenaar Eva Schuurman van omdatikvanjetrouw me voor een serie optredens in samenwerking met Het Koelhuis in Zutphen. De eerste avond is op 2 november en je kunt je kaartje vast kopen. Het idee is dat we in een intieme, ongedwongen setting reageren op elkaars gedichten en liedjes, ruimte laten voor open momenten en iedere editie een andere gastartiest laten aanschuiven. Deze eerste editie hebben we gekozen voor Tim Pardijs. Van deze gastartiest kiezen we vervolgens één werk waarop we een antwoord schrijven. Wat je kunt verwachten weten we nog niet precies, maar het plezier waarmee we onze snode plannen smeedden en de verhalen die onder invloed van elkaars aanwezigheid ontstonden deden ons vermoeden dat het nog weleens heel leuk kan worden!
Wat was het ultiem te gek om het resultaat van mijn residentie voor De Ruimte Deventer in de de Bibliotheek Deventer te mogen laten zien. Dank aan iedereen die erbij was en dank aan Johan de Ruyter voor de hulp met de projecties! Het smaakte naar meer. Gelukkig hebben we de foto’s nog en gelukkig kan ik een heleboel verhalen, liedjes en fotografische portretten meeverhuizen naar nieuwe podia en projecten, zoals bijvoorbeeld vrijdag 25 november om 20:00 in de synagoge in Borne met Chris Egbers. Kom je ook?
Jiehaa, we mogen weer spelen! En gauw ook; vanaf 19 juni kun je Dorothée Loorbach en mij al in het Vestzaktheater in Enschede bezoeken. We hebben namelijk zoals ik al eerder schreef i.s.m. Theater Concordia een interactieve theatervoorstelling gemaakt, die Ongescript heet en is. Check voor alle data (19 en 20 juni en 10 en 11 juli) de website van Concordia en maak iets mee zonder script, zonder regels, zonder antwoorden, maar mét liedjes, gedichten, verhalen, grapjes en wat er zoal ter plekke met jou erbij ontstaat!
Lieve mensen,
sorry dat het zo lang heeft geduurd dat ik via deze weg van me liet horen. Ik heb me ondergedompeld in mijn herinneringen, dagboeken, liedjes en gedichten én in het koele water van de IJssel (wees gerust, op een plek zonder stroming) om in Theater Bouwkunde iets nieuws te kunnen tonen en testen en wel op dinsdag 17 juli, drie dagen voor mijn tweede grote reis naar Japan. De afgelopen dagen ben ik gecoacht door niemand minder dan Fred Florusse die onderdeel was van Don Quishocking en daarnaast een fantastische regisseur is. Hij laat me zien hoe leuk ik het vind om verhalen te vertellen en wat de rode draad waar ik altijd zo mee worstel, zou kunnen zijn tussen de onderdelen van mijn programma. Heel spannend! Komt dat zien a.s. dinsdag om 20:00 in Theater Bouwkunde, er zijn nog kaartjes :)
Als je onverhoopt niet kunt, heb je een dag later (de 18e dus) een retry en wel om 19:30 in de Watertoren van Hengelo. (Watertorenlaan 56, Hengelo)
