Vandaag ben ik knetterhard van de trap gevallen in mijn nieuwe huis in Deventer.
Eerst gleed ik nog rechtop als een drilboor de treden af, later knalde ik met mijn kop naar voren tegen een plaat. Tijdens de val had ik een stoffen tasje met daarin wierookstokjes in mijn hand en dacht ik: “Ik hoop dat ze niet breken.”
Ze zijn met een flinke bult geluk niet gebroken en ik ook niet. Toegegeven; mooi is hij wel, die trap, met daarop Tonny.
