Het zal nog even duren voor ik de woorden kan vinden om te beschrijven hoe ontzettend bijzonder, confronterend, hoopgevend en inspirerend The Playground Residence in Sopot, Polen voor me was. Met een verrassend gevarieerde, gelijkgestemde en uiteindelijk hechte groep medemuzikanten uit Duitsland, Nederland, Polen en Oekraïne heb ik mijn creatieve proces enerzijds de vrije loop kunnen laten gaan en anderzijds van een afstandje kunnen bekijken door de vele gesprekken, samenwerkingen, strandwandelingen, sauna bezoekjes en stiltemomenten. Ik schoot drie rolletjes vol die ik momenteel zelf aan het ontwikkelen ben en de overgang naar huis was wennen. Alsof ik mijn tribe heb gevonden, maar weer moest achterlaten. Gek, hoe alles naast elkaar bestaat, elkaar soms even raakt en dan weer naar de achtergrond beweegt.

It will take some time before I can find the words to describe how incredibly special, confrontational, promising and inspiring The Playground Residence in Sopot, Poland was for me. With a surprisingly varied, like-minded and ultimately close-knit group of fellow musicians from Germany, the Netherlands, Poland and Ukraine, I was able to give free rein to my creative process on the one hand and view it from a distance on the other through the many conversations, collaborations, beach walks, sauna visits and moments of silence. I took a lot of analogue pictures that I am currently developing myself and the transition home took some getting used to. As if I found my tribe, but had to leave it behind again. Isn't it crazy how everything coexists, how strangers are invisible to us until we meet and how you gradually slide into the background of each others lives again?

Tags: Playground Residence